Elvisdienst Elvisdienst

De Elvis dienst


Afgelopen zondag (16 april) hadden we een Elvis dienst. Wat zou ons te wachten staan? Er was gevraagd om ‘in style’ te komen. Ik zou gastvrouw zijn en dacht wat moet ik aantrekken? Glitterjasje, een wit pak, getoupeerde haren of in rock en rollstijl? Het moest natuurlijk ook geen carnaval worden. Uiteindelijk besloot ik, gezien de vele gospels die Elvis zong, om in een gospeljurk te komen. Daar voelde ik me goed in. Toen de dominee binnenkwam wilde hij meteen met me op de foto, wat ik natuurlijk heel erg leuk vond. Later vertelde hij dat ik dan ook op facebook zou komen, nou ja ik heb er geen moeite mee om ons mooie kerkje met een breder publiek te delen. Rond half tien kwamen de eerste bezoekers al. En de kerk stroomde vol, waar bleven onze eigen gemeenteleden? Die kwamen natuurlijk op de normale tijd, tussen kwart voor tien en tien uur en ze waren erg verbaasd dat bijna alle stoelen al bezet waren. Uiteindelijk hadden we over de 100 mensen in de kerk! In de aankondiging van deze dienst was dus gevraagd: kom in style. Er was één mijnheer die een T-shirt aanhad met een grote foto van Elvis, maar dat was dan ook een fervent Elvis aanhanger, want hij had Elvis 7 keer live gezien in Las Vegas en had ook al meerdere malen de Elvisdienst bezocht. Daarnaast was er nog een jongentje die een glitterbril op had en dat was het dan. Later vroeg ik aan de dominee wat zijn ervaring elders in het land was met de oproep om in style te komen en hij vertelde dat hij 1 maal had meegemaakt in Drenthe dat het hele kerkkoor in style was gekleed.
Wat moesten we ons nou voorstellen van deze dienst? En zou de dominee kans zien om het nog in een vorm te gieten van een kerkdienst ? Nou dat is uitstekend gelukt, het was in een woord geweldig! Hij ging dus het levensverhaal vertellen van Elvis en zong daarbij gospels. Mij zou het best lukken om het levensverhaal van Kathleen Ferrier of Maria Callas of Francis van Broekhuizen te vertellen, om maar enige van mijn favorieten te noemen. Maar dan daarbij de liederen te zingen, nee daar is mijn stem niet toereikend genoeg voor. Maar hem lukte dat wel en het was prachtig om daar naar te luisteren: een mooie warme stem. Afwisselend kwam hij dan weer in het religieuze gedeelte en het was bijzonder knap hoe dat in elkaar zat.
Ook heel leuk was dat Jerry, zijn oude leermeester van wie hij nog college heeft gehad, ook aanwezig was. Dit was voor hem een complete verrassing. Hij wist niet meer waar Jerry woonde en plotseling stonden zij oog in oog met elkaar. Voor beiden een hele leuke ontmoeting! Na afloop was er dan ook een spontane omhelzing.
Hij eindigde zijn preek met de vijf letters van zijn naam Elvis en behandelde die stuk voor stuk. De E staat voor energie, de L voor liefde, de V voor verslaving en in de positieve zin voor verbinding, de I voor inspiratie en de S voor soul, ziel en spiritualiteit. Al die letters betrok hij op ons eigen leven.
Dat de mensen tevreden waren konden we merken aan de collecte. Er werd royaal gegeven. Na afloop koffie in de kerk want deze hoeveelheid mensen daar was zelfs onze Ark te klein voor.
Compliment voor Cobie en Marian, tweevrouw sterk die de beamer bedienden. En toen er in het begin even een technisch probleem was wist Cobie het op te lossen. Want de dominee gaf toe dat hij technisch niet zo sterk was. Ach iedereen heeft zo z’n kwaliteiten.
Al met al,tragisch dat zo’n getalenteerde zanger in zijn militaire diensttijd kennis gemaakt heeft met drugs, daar het gevaar niet van inzag, verslaafd raakte en op 42 jarige leeftijd is overleden. Te hopen is dat hij zich bewust is geweest van het feit dat hij toen en nu nog steeds veel mensen een plezier heeft gedaan met zijn prachtige muziek. Waarvan de gospels er bovenuit stijgen. De zin die hij in zijn bijbel schreef was: ‘In de Heer stel ik mijn vertrouwen, Hij zal mij leiden’. In die overtuiging is hij overleden.
Al met al een bijzondere dienst waar we met z’n allen enorm van genoten hebben. En heel frappant vond ik het gemêleerde gezelschap de sfeer van een kerkdienst goed aanvoelde en tussendoor niet klapte. Aan het einde klonk een welverdiend applaus. Lieve groet, Joke
 
terug